Μέσα από το πλαίσιο και τις δυνατότητες της παραστατικότητας, ο καλλιτέχνης ανοίγει έναν διάλογο με την πραγματικότητα και τη μνήμη, την παρουσία και την απουσία, την φύση της μικροκλίμακας και της μακροσκοπικής θέασης του κόσμου. Οι συσχετιστικές αντιπαραθέσεις που αναπτύσσονται με βάση τις ταυτόχρονα υπάρχουσες και διαφορετικές προοπτικές προσέγγισης, δραστηριοποιούν το βλέμμα και τον στοχασμό του θεατή, προκειμένου να αισθανθεί τις συμβιωτικά παράλληλες διεργασίες της ψυχικής ενδοχώρας και των συνεχόμενων μεταβολών της φύσης.

Ο Κωστής Μουδάτσος μέσα από μια εμπράγματη ρεαλιστική ενατένιση και μια προσωπική του διαπραγμάτευση μοτίβων, με αλληγορικές, συμβολιστικές και μεταφορικές εκδοχές, αποκαλύπτει τον ίδιο του τον συνειρμικό μηχανισμό του λόγου και της εικόνας, δημιουργώντας μια μεταφυσική ατμόσφαιρα.